صابون یک اصطلاح عمومی برای نمک های فلزی اسید چرب است.

صابون یک اصطلاح کلی برای نمک های فلزات اسید چرب است. فرمول کلی RCOOM است که در آن RCOO یک رادیکال اسید چرب و M یک یون فلزی است. تعداد کربن اسیدهای چرب موجود در صابون های روزانه عموماً 10-18 است، فلزات عمدتاً فلزات قلیایی مانند سدیم یا پتاسیم هستند و از آمونیاک و برخی از بازهای آلی مانند اتانول آمین و تری اتانول آمین نیز برای ساخت صابون های با کاربرد خاص استفاده می شود. در یک مفهوم گسترده، نمک های اسید چرب به دست آمده از صابون سازی یا خنثی سازی روغن ها، موم ها، رزین یا اسیدهای چرب با مواد قلیایی را می توان صابون نامید. صابون محلول در آب بوده و اثر شستشو و ضد عفونی کننده دارد. انواع مختلفی از صابون وجود دارد که به صابون توالت، صابون فلزی و صابون مرکب نیز معروف است.

صابون یک اصطلاح کلی برای نمک های فلزات اسید چرب است. تعداد کربن اسیدهای چرب موجود در صابون های روزانه معمولاً 10-18 است. فلزات عمدتاً فلزات قلیایی مانند سدیم یا پتاسیم هستند. آنها همچنین از آمونیاک و برخی از پایه های آلی مانند اتانول آمین و تری اتانول آمین برای اهداف خاص ساخته شده اند. صابونی صابون شامل صابون لباسشویی، صابون توالت، صابون فلزی، صابون مایع و محصولات مرتبط با اسید چرب، روغن سخت شده، گلیسیرین و غیره است.

مواد تشکیل دهنده صابون: نمک سدیم R-CO2Na کربوکسیلیک اسید، رنگ آمیزی مصنوعی، رایحه مصنوعی، نگهدارنده، آنتی اکسیدان، عامل کف کننده، سخت کننده، عامل چسبناک، سورفکتانت مصنوعی.

جزء اصلی صابون R-CO2Na (استئارات سدیم (C17H35COONa)) است که در آن گروه های R به طور کلی متفاوت هستند و گروه های هیدروکربنی مختلفی هستند. R- یک گروه آبگریز و یک گروه کربوکسیل یک گروه آب دوست است. در آب سخت، صابون و Ca2 plus، Mg2 plus و غیره مواد کشک مانند، نمک های کلسیم اسید چرب و غیره را تشکیل می دهند که معمولاً به آنها "صابون کلسیمی" می گویند و به مواد رسوب زدایی بی فایده تبدیل می شوند. افزودن نرم کننده ها به آب سخت، یون های آب سخت را حذف می کند و به صابون اجازه کار می دهد. صابون دارویی عمدتاً در آن مقداری مواد ضدعفونی کننده اضافه می شود. عطر به صابون اضافه می شود. صابون به دلیل داشتن پایه صابونی قدرت چربی زدایی قوی دارد.